Wanneer verpachte gronden of gebouwen door de eigenaar worden verkocht, is de notaris ertoe gehouden de pachter een voorkooprecht aan te bieden.
Overeenkomstig artikel 47 van de Pachtwet hebben de pachter zelf, zijn eigen kinderen, schoonkinderen alsook de kinderen van zijn echtgenoot een voorkooprecht, in zoverre zij daadwerkelijk aan de exploitatie van het goed deelnemen.
Belangrijk is dat er slechts sprake kan zijn van een voorkooprecht in zoverre het gaat over de verkoop van de volle of blote eigendom van een onroerend goed. Bij de verkoop van het vruchtgebruik of bij de inbreng van de pachtgoederen in een vennootschap, bestaat er geen voorkooprecht.
De verpachter wenst vaak de toepassing van het voorkooprecht te vermijden, zodat het goed niet in handen van de pachter valt.
De verpachter kan daarbij als argument inroepen dat de landbouwactiviteit in werkelijkheid verworden is tot een hobby van de pachter. Alsdan vervalt immers de bescherming van de pachtwet en is er geen voorkooprecht meer.
Het Hof van Cassatie oordeelde dat het loutere feit dat de pachtovereenkomst op het ogenblik van de verkoop nog steeds lopende is en door de verpachter dus nooit werd opgezegd, onvoldoende is om een voorkooprecht te hebben. De rechter moet daadwerkelijk nagaan of er nog steeds sprake is van een economisch leefbaar landbouwbedrijf in de zin van artikel 1 van de Pachtwet.
Indien dit niet het geval is, dan is er geen voorkooprecht. (Cass. 25 februari 2010, T.Agr.R. 2010, 117)
DMV-advocaten staat in pachtgeschillen zowel de landeigenaar als de pachter bij. U kan ons steeds contacteren voor een eerste advies terzake.
